Opinie: Willem Böttger, Lector Biobased Bouwen

In 2050 willen we dat de bouweconomie volledig circulair is, waarbij afval niet meer bestaat en grondstoffen steeds opnieuw worden gebruikt. Een goed idee, maar er zit een energieverslindende duivel in de details. Elk jaar halen we bijna 67,5 miljard ton aan fossiele energie, metaal en mineralen uit de aarde, gemiddeld meer dan 8 ton voor elke persoon op aarde. Gigantisch! De EU publiceerde onlangs hun geüpdatet lijst van Critical Raw Materials (CRM’s), die cruciaal zijn voor de Europese economie.

Publicatiedatum
21 juni 2021
Onderzoeksgebied

Vele van de gedolven materialen zijn noodzakelijk voor de productie van mobiele telefoons, LED verlichting, magneten voor windmolens en accu’s voor elektrische auto’s. Maar ook in de reguliere bouw worden deze materialen gebruikt, zo is zelfs bouwzand schaars en importeert bijvoorbeeld Saudi Arabi bouwzand uit Europa.

Duivelse details

Kobalt een van de CRM’s wordt gebruikt, als versneller om coatings, verven en harsen te laten polymeriseren en Borium wordt gebruikt in glaswol-isolatie om het glas minder broos te maken. Twee CRM’s die in relatief kleine hoeveelheden aan andere materialen worden toegevoegd om de eigenschappen of de productiesnelheid te verbeteren. Maar hoe halen wij aan het eind van de gebruiksfase deze stoffen uit het gevelpaneel of glaswol? Tegen welke kosten en vooral ook met welke hoeveelheid energie? Dat is waar de duivelse details om de hoek komen: de stoffen zitten helemaal verspreid, in zeer kleine hoeveelheden en zeer goed gebonden aan de overige materialen.

Potpourri aan ingrediënten

Er is veel aandacht voor circulair (her)ontwerpen van gebouwen en producten, maar we moeten ook onze materialen circulair gaan herontwerpen met energiezuinige recycling in het achterhoofd. Ook het materialenpaspoort focust op gebouwen en producten. Kunststof wordt hier als een materiaal gezien, terwijl het een potpourri aan ingrediënten is naast het basiskunststof met weekmakers, UV-blockers, vulmaterialen, vezels, brandvertragers, procesverbeteraars en kleurstoffen.

Materialenpaspoort

Materiaalontwikkelaars en producenten, kunnen bovenstaande problemen oplossen, maar hebben hierbij behoefte aan duidelijke spelregels om een level playing field te creëren. Bedenk hierbij dat zelfs het zeer waardevol goud, dat in elke mobiele telefoon wordt gebruikt, nog steeds niet gerecycled wordt: te complex, niet verplicht en levert te weinig op. Met het veel goedkopere plastic is 2050 dichter bij dan je denkt Biobased materialen, kort cyclisch regeneerbaar, met zonlicht gecreëerd en aan het eind van de levensduur door microorganismen te recyclen, bieden hierbij een zeer interessante oplossingsrichting. Maar ook hout, biologische isolatiematerialen en composieten op basis van rioolwater hebben behoefte aan uitgewerkte regels op het gebied van circulariteit. Want zoals in het geval van Obesitasbestrijding ingredi nten op de voedselverpakkingen slechts een klein onderdeel van de oplossing zijn, heeft ook de bouw naast een materialen- en ingrediëntenpaspoort de behoefte aan duidelijk uitgewerkte doelstellingen een wortel en een stok.

“Hoe halen wij aan het eind van de gebruiksfase de Critical Raw Materials uit het gevelpaneel of glaswol? Tegen welke kosten en vooral ook met welke hoeveelheid energie?”

Wil je meer weten over dit onderwerp? Neem dat contact op met Willem Böttger.

Dit is een artikel is uit de Biobased Update van mei 2021, klik onderstaand voor meer interessante artikelen.

BIOBASED UPDATE MEI 2021

Bij het gebruik van deze website gaat u akkoord met het gebruik van cookies. Meer informatie

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close